Geen creatieve weg dit keer, maar lekker op tijd (17:45 uur weg uit Stadshagen) carpoolend met wat tips van Luuk vanaf de achterbank (ja, mapsie kan het niet laten met snellere routes te komen) en nog een beetje eten onderweg naar Enschede. Een filevrije route, dus hebben we mooi nog even de tijd om de juiste hal te vinden op de studentencampus in Twente en even goed warm en actief te worden voor we tegenover DIOK de baan op gaan.

We hebben een wisselbaan, maar kunnen op twee banen starten en beginnen dus met twee dubbels. Onze heren mogen aan de bak tegen Thomas en Parham. Het is een partij van lange rally’s. De opbouw voor punten is er wel, maar helaas kunnen Luuk en Jeffrey lang niet altijd profiteren van de kansen die er zijn. Met 21-15 en 21-11 zijn de heren uit Enschede simpelweg te sterk. Een dubbel om van te leren dus.
Vanja en Miranda nemen het op tegen Annelien en Lisa. Vooraf zien ze een beetje op tegen deze wedstrijd; vrijdagavond heeft hen nog niet veel goeds gebracht. Maar goed, ze beloven elkaar er een lekkere pot van te maken en dat is wat er gebeurt. Met 4-11 gaan ze vliegend van start en ook daarna komen er in de eerste set weinig punten van de tegenstander meer bij. 6-21 Is een overtuigende overwinning. De tweede set zijn onze dames een beetje afgeleid. Bij de 11 punten (7-11) spreken ze elkaar even streng toe en gaan weer op vertrouwde voet verder. Met 10-21 nemen ze dit inmiddels vertrouwde punt, zelfs op een vrijdagavond, mee naar Zwolle

1-1 na de dubbels: een vertrouwde start.

Luuk speelt de eerste herenenkel tegen Parham. Wederom een heer die ogenschijnlijk heel makkelijk (en met hoog tempo) speelt. Dat terwijl Luuk de shuttes voortdurend kwijt is in de felle verlichting boven de baan, waardoor zijn timing behoorlijk om zeep wordt geholpen. Met 21-8 en 21-7 gaat het punt naar DIOK.
Miranda speelt de eerste damesenkel tegen Lisa. Tot de 13 punten gaat het redelijk gelijk-op. Daarna weet Lisa met haar effectieve reverse drop uit te lopen (21-15). De tweede set begint met een behoorlijke achterstand (13-4). Miranda weet toch weer redelijk in te lopen (16-13). Dan begint er in dat koppie toch iets te knagen, een wil om voor punten te gaan. Maar toch weegt het behoud zwaarder en komt ze net iets te kort (21-17).
Jeffrey speelt de tweede herenenkel, op de baan naast de eerste damesenkel, tegen Thomas. Een partij die veelbelovend is, maar die door een polsblessure anders uitpakt dan gehoopt. Ook hier frustratie in het spel, omdat zowel de clear als een smash teveel pijn opleveren. Dit pakt in een enkel niet gunstig uit. Met 21-17 en 21-15 gaat het punt naar onze tegenstander.
Drie frustratie enkels verder en dan mag Vanja de baan nog op. Heeft de dubbel voldoende vertrouwen gegeven om van de vrijdagellende af te komen? Was de positieve stemming voldoende om van de verlengingen weg te blijven? Ze stapt met Annelien de baan op voor de tweede damesenkel en gaat voortvarend van start: 5-11 wordt 12-21. De eerste set is binnen. Nu de tweede nog. De tactiek is eigenlijk heel simpel: zorg dat de tegenstander niet bij de 19 punten komt. Beide dames spelen eigenlijk best effectief: geen lange rally’s en een doeltreffende crossdrop. Daar waar Annelien in het eerste deel van de tweede set nog 8 punten weet te behalen, komt daar in het tweede deel niet veel meer bij. Vanja blijft mooi gefocust en haar eigen spel spelen en zo (12-21) rekent ze niet alleen af met haar tegenstandster, maar ook met de vloek van de vrijdagavond en verlengingen in de enkels. Het tweede punt voor ZBC is binnen.

4-2: wat doen de gemengd dubbels?

Met hernieuwde energie beginnen we aan de mixen. Luuk en Miranda spelen de tweede gemengd dubbel tegen Parham en Annelien. Lastig om hier een objectief stukje over te schrijven. Heel kort: we wilden heel graag meer, maar het zat er niet in. Het Enschedese koppel haalde het winnende punt met 21-9 en 21-11 binnen. Enigszins teleurgesteld, maar toch ook wel berustend plofte het Zwolsche duo naast de baan om bij de eerste mix te kijken.
Jeffrey en Vanja staan op de baan tegenover Thomas en Lisa. Dat het er hier spannend aan toe gaat is binnen twee tellen duidelijk. We vallen binnen bij een 20-20 in de tweede set. (Nee, we hebben nog even geen idee hoe de eerste set is verlopen.) Er wordt heel scherp gespeeld en als één van beide koppels ook maar een beetje ruimte geeft, wordt dat genadeloos door de ander afgestraft. Puntje voor puntje wordt de verlenging gespeeld. En ja hoor het staat 29-29. Nog één punt. Wie heeft de langste adem? 30-29, het punt belandt bij DIOK. Er wordt een derde set gespeeld. (Even met terugwerkende kracht: de eerste set was gewonnen door ZBC met 17-21.)
Vanja en Jeffrey beginnen met een kleine voorsprong, maar worden net zo snel weer ingehaald. Bij 11-8 wordt van zijde gewisseld. Het eerste punt na de wissel is voor ZBC (11-9), het punt erna voor DIOK (12-9). Er volgt een mooie service return, waardoor Ons Eerste er weer een puntje bij krijgt (12-10). De volgende twee gaan naar het thuisspelende koppel (14-10). Het spel blijft echt superscherp; daar waar het ook maar enigszins kan wordt een aanval nog aanvallender teruggespeeld. ZBC pakt weer een paar punten op rij (14-13). Na een smash net buiten de lijnen is het 15-13 en ook het volgende punt is voor DIOK (16-13). ZBC weet een gat in de breedte van het veld te vinden en maakt zo 16-14. De drie punten erna zijn voor DIOK (19-14). Het gaat nu zo snel. Komen ze nog bij? Het eerste puntje in ieder geval wel (19-15). Daarna twee keer een service die zo laag over het net wordt gespeeld dat deze in het net wordt geslagen (19-17). Ook het volgende punt is voor onze zijde (19-18), maar dan beland de shuttle in het net (20-18). De spanning bij DIOK is groot; de service gaat in het net: 20-19. En ja hoor, het wordt gelijk spel (20-20). Vervolgens ontstaat er een discussie over een bal die net wel of net niet in valt en dus wordt er een let gespeeld. Er volgt een lange rally die uiteindelijk in het net beland (20-21). DIOK komt weer bij (21-21). DIOK speelt een iets te hoge drop, die ZBC net iets te graag af wil maken en daardoor via het net aan hun eigen zijde op de grond valt (22-21). Maar ze leggen de druk weer terug (22-22) en nadat de dame met een lobje overspeeld wordt is het 22-23. Ons duo laat het tweede matchpoint niet aan zich voorbij gaan en maakt het af: 22-24! Wat een wedstrijd en wat een ontlading. Ze hebben dit punt zeker verdiend!

En zo wordt het dus 5-3. We zitten weer op een stijgende lijn en dat op een vrijdagavond! Dit excuus is dus bij deze van tafel.

Na een douche gaan we nog even de kantine in voor een drankje met een hele lekkere taart (het recept is geheim, maar iets met stroopwafel, gecondenseerde melk, witte chocola en slagroom). Rond een uur of half 12 bedenken we dat het wel mooi genoeg is geweest en beginnen we aan de weg terug naar huis. Vooruit, we stoppen nog even in Raalte en genieten hier nog even van een andere en net zo lekkere traktatie: Vanja’s zelfgemaakte bananenbrood. Over bananen gesproken.. Vanja, krijgen we het recept van de bananenlasagne met groente en salami een keer? Maar goed, we verlaten de carpoolplaats met de dubieuze buren (Luuk je moet echt nog even uitleggen wat hier nou gebeurde) en vertrekken naar Olst en Zwolle. Fijn weekend nog en tot over vier weken!