Nadat het wedstrijdverslag van Ons Vlaggenschip gedeeld werd, bedenk ik dat we de andere teams
toch niet echt veel langer in spanning kunnen laten zitten. Ja, dat heb je wanneer alle teams op
hetzelfde moment in andere sporthallen mogen spelen en de groepsapps verdacht stil blijven. Dus
met wat vrolijke melodieën van niet allemaal bekende Sinterklaasliedjes op de achtergrond, ga ik
terug naar afgelopen vrijdagavond. We beginnen weer met een klein rondje Zwolle; ja nu Luuk zijn
bed verplaatst heeft naar de sporthal, wordt het rondje kleiner en zitten we supersnel op de snelweg
op weg naar Harderwijk. Twee keer gewaarschuwd voor onveilige situaties op de A28, niet kijken
naar nare ongelukken in de berm dat leidt alleen maar af, komen we heelhuids aan op een
parkeerplaats. Even goed rondkijken, maar gelukkig zien we iets met licht en vinden we de sporthal.
Telefoons met QR-codes in de aanslag en we kunnen naar binnen.
Een gezellig groot team wacht ons op; zes personen en nog niet compleet. Wij met ons viertjes, niet
helemaal fit (zeker niet op dit tijdstip), maar kom op: we gaan er voor!

Om 20:00 uur is het dan zover: ingespeeld en wel mogen we starten op twee banen (we delen één
van deze banen met twee herenteams die naast ons spelen). Luuk en Jeffrey lijken er niet lekker in te
komen tegen Dagon en Erjan. Enigszins teleurgesteld, ontstemt en met gemopper over het slechte
licht komen ze na twee keer 21-16 van de baan. Ook Vanja en Miranda moeten inkomen in hun spel.
De eerste set gaat eigenlijk veel te snel voorbij, zonder dat er echt gespeeld wordt: 21-18 voor
Mariska en Kim. Gelukkig weten onze dames een tactiek te verzinnen die werkt en wordt de tweede
set met 16-21 gewonnen. Dit is niet een fysieke uithoudingsslag, maar vooral een kunst om de heel
snelle Forza shuttles tussen de lijnen te houden en in beweging te blijven op een gladde vloer. Ook in
de derde set gaat dit goed; de dames van Harderwijk behalen nog maar 14 punten.
Nu de enkels beginnen, spelen we op één baan verder. Aan Luuk de eer om te starten met de eerste
heren single. Bij een 11-7 achterstand in de eerste set volgt een teambespreking. “Hé, je zei het zelf:
wie de meeste moeite wil doen voor een punt…” De tweede helft gaat beter, maar helaas blijft
Dagon zijn voorsprong behouden (21-15). In de tweede set blijven de heren dicht bij elkaar: als de
één een punt uitliep, draaide dat ook zo weer om. Jeetje, wat een rally’s! Wat jammer dat je net aan
het kortste eind trekt (21-18), die derde set was echt verdiend geweest.
Dan Vanja aan slag, om het in de eerste dames single op te nemen tegen Mariska. Ze beginnen
redelijk aan elkaar gewaagd, tot halverwege de eerste set gaat het gelijk op. Daarna weet Vanja uit te
lopen en de eerste set te winnen (16-21). In de tweede set verandert Mariska haar spel. Ze speelt
veel aanvallender en Vanja heeft hier niet gelijk van terug. De achterstand is niet zo weer ingelopen,
waardoor Mariska de tweede set pakt (21-12). De derde set is een ware strijd. Wat wordt het veld
hier goed benut: ook hier lange rally’s met veel gelopen meters. Vanja weet het verschil te maken in
de tweede helft van de derde set en loopt hier net voldoende punten uit om met 18-21 te winnen.
Terwijl Vanja nog aan het spelen is, kan ook Jeffrey de baan op voor zijn enkelpartij tegen Stefan. De
eerste set vliegt echt voorbij: met 21-9 kan Jeffrey weinig inbrengen. Ok, dit moet dus anders. In de
tweede set wordt het tempo behoorlijk opgevoerd en er wordt van beide zijden heel aanvallend
gespeeld. Dit spel ligt Jeffrey veel beter en wauw, wat komt hij mooi terug! Hij weet de tweede set in
de verlenging te winnen (21-23). Helaas moet zijn tegenstander het na twee punten in de derde set,
wegens een liesblessure opgeven. Heel spijtig: dit was echt heel mooi spel om te zien.

Doordat we een wisselbaan hebben en de nodige driesetters spelen is er niet echt een halverwege
de wedstrijd.. Miranda begint aan haar single tegen Esther, nadat Jeffrey net zijn tweede set
gewonnen heeft. Om 22:00 uur starten met een enkelpartij, na een tijdje te hebben stilgezeten, is
echt niet voor haar weggelegd. De snelle, springerige shuttles hebben hoogte nodig die de zaal niet
heeft en dus gaat er heel veel uit. Is het niet achter het veld, dan beland deze wel in de tramrails. Na
het foutenfestijn in de eerste set (21-14) zakt de motivatie in de tweede set nog verder weg. Eén
voordeel: een ontspannen forehand opslag komt onverwachts terug, maar de energie lijkt compleet
verdwenen. Ook in de tweede set weet Esther vrij overtuigend te winnen (21-9).

Goed, dan nu een kleine pauze van 5 minuten (om 22:30 uur!) waarin we elkaar toch weer even wat
moed inspreken. 3-3 Hier kunnen we nog best wat van maken. De favoriete partijen komen nog;
laten we nog even wat scherpte terugpakken. En dus, fanatiek de baan op om de focus terug te
krijgen. Even weer warm spelen en dan: klaar voor de mixen!
De gemengd dubbels starten gelijktijdig. Jeffrey en Vanja nemen het op tegen Erjan en Mariska,
terwijl Luuk en Miranda op de baan ernaast spelen tegen Dagon en Esther.
Verder: geen commentaar.

Om 23:00 uur verlaten we de banen en zoeken we de douches op. Gelukkig doet dat goed en sluiten
we ons bij onze tegenstanders aan in een gezellige bruincafé-kantine. Met de Nederlandstalige
muziek die energiek door de speakers knalt toasten we op de overwinning van Harderwijk. Een
gezellige afsluiting van een minder geslaagde avond. Sorry Luuk, sorry Jeffrey, jullie dames waren
echt leeg.

erug in de auto kijken we vast een heel klein beetje vooruit naar volgende week: geen Forzashuttles
(maar eigen vertrouwde Yonex veertjes), geen laag plafond (maar een thuiswedstrijd in een
voor badminton gebouwde hal), geen felwitte verlichting in de breedte van het veld (maar netjes
langs de banen) en bovenal: geen avondwedstrijd (maar fijn om 10:00 uur op het veld)! Dus einde
van de rotsmoesjes: volgende week geven we weer gas. Nu (01:00 uur) eerst allemaal terug naar huis
en slapen.