Ons Eerste – deel 6

12 december 2021

Zaterdagochtend, 11 december: tijd voor de volgende thuiswedstrijd! Vier teams (3 senioren- en 1 jeugdteam) die thuis spelen, dus dat beloofd weer een vrolijke bedoening te gaan worden. Bepakt en bezakt komen we de hal in. Ja, dat heb je met zoveel teams thuis en zoveel sportieve gezinsleden. Een coachplekje voor de jongste supporter wordt snel gecreëerd naast Ons Eerste. De één na jongste vindt gelijk twee nieuwe vriendjes in de twee zonen van Guido (onze sterspeler uit het Vlaggenschip mag vandaag eens kijken of het punten behalen met veren shuttles in team 3 hem beter afgaat) en eigent zich met hen een eigen baan toe. Alles uitgepakt en uitgedeeld, ieder naar zijn eigen banen en klaar om in te spelen. Vandaag verwelkomen we Amptmeijer Badminton ’80 2; drie heren (één heer meer dan bij de uitwedstrijd) en twee dames uit het nabijgelegen Wezep.

Na ingespeeld te zijn, beginnen we op twee banen gelijktijdig met de dubbels. Luuk en Jeffrey nemen het op tegen Justin en Jeroen. Ze gaan mooi van start en winnen de eerste set met 21-14. Of het de zenuwen zijn of dat onze heren gewoon graag zo lang mogelijk op de baan willen staan, zeg het maar. De tweede set gaat met 16-21 naar de tegenstander en dus volgt er een derde set. Alweer. Even voor de statistieken: Luuk en Jeffrey speelden dit seizoen, op één wedstrijd na (maar ja, dat was de uitwedstrijd in Harderwijk, dat was zo’n uitzondering die telt niet mee) allemaal driesetters in de herendubbel. Eéntje werd er gewonnen. Zullen ze daar nu een extra overwinning aan toe kunnen voegen? Het is heel erg spannend en het gaat gelijk op. Bij 21 punten zijn we er nog niet. Er moeten 46 punten gespeeld worden om het oordeel te kunnen geven. Hoe dicht ze er ook bij zijn, de heren uit Wezep blijken toch net iets te sterk en pakken de derde set met 22-24.
Vanja en Miranda nemen het, net als bij de uitwedstrijd, op tegen Sharon en Eline. Wat er tijdens deze wedstrijd precies gebeurd weten we niet, maar Vanja en Miranda vliegen door deze dubbel heen. Met 21-3 en 21-5 laten ze zich niet uit hun spel halen en halen ze het eerste punt van vandaag binnen. Na de dubbel blijkt waarom het makkelijker ging dan 11 weken geleden; Sharon was nog niet helemaal herstelt na een val van de trap.

Vanja begint vast met de eerste damesenkel, terwijl de heren nog in de dubbel strijden om de rally’s. Ze neemt het op tegen Eline, omdat Sharon nog niet zeker is of ze überhaupt een enkelpartij kan spelen met haar voet. In de eerste helft van de eerste set legt Vanja de druk vooral voor in het veld. Erg effectief ze begint met een voorsprong van 11-3. Hierna verschuift ze de aanval meer naar het achterveld. Blijkbaar net zo effectief: de eerste set gaat met 21-6 naar onze eerste dame. In de tweede set wordt de shuttle een stuk trager, waardoor het lastiger is om de shuttle goed in het achterveld te krijgen. Er wordt meer rondgespeeld en de rally’s worden langer. Toch weet Eline hier geen voordeel uit te halen. Met 21-11 gaat ook de tweede set overtuigend naar Vanja.
Luuk is inmiddels begonnen met zijn enkel tegen Jeroen. Van de eerste set heb ik niet veel gezien; maar deze gaat met een mooie voorsprong naar Luuk (21-13). In de tweede set zijn de rollen omgedraaid en weet juist Jeroen de voorsprong te pakken en te behouden (15-21). Ja hoor, Luuk wil echt profiteren van zijn tijd op de baan en moet ook in zijn enkel een derde set spelen. Goed gemotiveerd om dit punt wel binnen te halen gaat hij de baan weer op. Hij krijgt weer grip op zijn spel en hop met 21-13 trekt hij dit punt naar zich toe. Petje af Luuk.

Door de driesetters bij de heren, wederom niet een mooie stand halverwege. Luuk staat nog op de baan als Sharon aangeeft dat ze het toch graag wil proberen en dus gaan zij en Miranda de baan op om warm te spelen voor de tweede damesenkel. De eerste set begint moeizaam. Miranda heeft moeite om de shuttles goed in het achterveld te krijgen en ook de drops vallen niet lekker over het net. Halverwege een gouden tip van Vanja: blijf goed rondspelen, Sharon heeft moeite met naar voren lopen, dus maak gebruik van het voorveld. De dames besluiten om een nieuwe shuttle te pakken en dit lijkt een positief effect te hebben. Wat er dan gebeurd is niet over iemand te schrijven en dus even in de ik-vorm. Bij 8-15 loop ik in de rally vanuit het achterveld naar het net om de drop van Sharon terug te slaan. Helaas kom ik niet verder dan halverwege. Ik hoor en voel iets knappen en op datzelfde moment val ik voorover. Dat het echt fout is weet ik eigenlijk meteen. Ik word op een stoel geholpen, weg van de koude vloer, maar helaas wel met een been omhoog, coolpack om mijn enkel en een telefoon in mijn hand. De verdenking van een gescheurde achillespees is voldoende reden om straks de huisartsenpost te bezoeken. Helaas, ik kom het veld niet meer op vandaag en moet deze partij met 8-16 opgeven.
Gelukkig heb ik Jefrrey niet te veel laten schrikken en trekt zijn kippenvel na het knappende geluid weer weg voordat zijn enkel begint. Hij speelt de tweede herenenkel tegen Thomas. Ik had graag iets meer geschreven over de komende partijen, maar heel veel krijg ik er toch niet van mee. Jefrrey weet zijn enkel ruim te winnen. In 21-12 en 21-14 is hij simpelweg te sterk voor Thomas.

Vanja en Jeffrey spelen de eerste gemengde dubbel en nemen het op tegen Thomas en Eline. Misschien is het niet heel gek dat ik hier niet zo heel veel van heb meegekregen. Los van mijn eigen afleiding en een meisje naast me dat nu niet meer van mijn zijde wijkt, wordt deze dubbel in een supersnelle tijd gespeeld. Met overtuigende cijfers (21-6 en 21-9) wint ons eerste duo deze partij.
Luuk het spijt me heel erg, maar helaas geen zandschepjes vandaag.. Stiekem hoop ik dat het meevalt en dat een paar weken rust voldoende gaat zijn, maar dat is wel heel optimistisch (of misschien zelfs wel tegen beter weten in).

Eindstand: 5-3. Na deze stand gaan Luuk, Jeffrey en Vanja met de tegenstander de kantine in om nog even een drankje te drinken. Ik ga naar het ziekenhuis, waar helaas bevestigd wordt dat mijn achillespees afgescheurd is. Vanja en Willemiek hadden me er al enigszins op voorbereid in de hal: dat wordt 10 weken gips/een aanpasbare schoen en daarna revalideren. Als ik enigszins kan lopen kom ik jullie aanmoedigen om de plaats die we nu hebben veroverd te kunnen vasthouden! En natuurlijk om jullie wedstrijden op papier te zetten. Succes en plezier op weg naar het kampioenschap!