Vandaag maakten de mini’s zich op voor de laatste thuiswedstrijd tegen BC Kwiek b. Net voor aanvang kregen we te horen dat de tegenstander maar met drie spelers kwam, o.a. door Corona. Alleen Lisa was er van de vaste kern van Kwiek.
Er moest dus flink geïmproviseerd worden en dat kunnen ouders als geen ander. Twee singles spelen of twee dubbels door een andere speler, een toeschouwer (van ZBC nota bene!) laten meespelen bij de tegenstander; niets was te gek om de wedstrijden maar gespeeld te krijgen. De jeugd had zich hier immers ook op verheugd!
De enkel partijen kon starten op drie velden tegelijk.
Op het schoolbadmintontoernooi nog knap tweede geworden afgelopen woensdag, moest Sven het opnemen tegen Lisa. Dat was wel even andere koek, want Lisa bood redelijk wat tegenstand, maar ondanks wat foutjes wist Sven in twee sets van haar te winnen: 21-16 en 21-12.
Op het andere veld speelde Esmee tegen Ty (broertje van Till). Door tactisch alle shuttles ver in het achterveld te spelen wist ook Esmee haar tegenstander flink te overspelen en haar partijen te winnen. Dat vond Ty natuurlijk wat minder, maar Esmee was te sterk: uitslag 21-8 en 21-7.
Maar niet alleen de tegenstander had invallers ingeschakeld, want door 3 skiënde teamgenoten (vakantie!), kwamen we er net eentje te kort. Gelukkig hadden wij Loïs bereid gevonden om ons te versterken. Ze was een beetje zenuwachtig en had ook niet zo goed geslapen door de spanningen, maar jeetje – zo’n invaller kun je er zeker bij hebben zeg! Want wat heeft ze gestreden: de derde wedstrijd nam Loïs het namelijk op tegen (lange) Irene en lieten deze twee dames elk set zien dat ze behoorlijk aan elkaar gewaagd zijn. Het werden twee spannende sets, waarin Loïs liet zien dat ze al een behoorlijk shuttletje kan slaan: harde slagen achterin kenterde de wedstrijd en won Loïs in twee partijen. Maar dit ging niet zonder slag of stoot, want het werd 22-20 en 21-19. Niet gek voor haar eerste wedstrijd ooit!
Callista moest het opnemen in haar single tegen Lisa, die het geen probleem vond om nog een single te spelen. Ondanks dat de uitslag anders doet vermoeden, waren er leuke rally’s en is er gestreden voor elk punt. Toch moest Callista – ook door problemen aan haar ogen (zicht) – helaas in Lisa haar meerdere erkennen: 7-21 en 6-21.
Bij alle kinderen kun je zien dat ze steeds beter worden en ze het spelletje steeds beter snappen; erg leuk om te zien!
In de eerste dubbel speelden Esmee en Loïs in de eerste set Ty en Irene met gemak van de baan: 21-10.
Het was echter zo gezellig tussen beiden dames, dat ze meer aan het kletsen en giebelen waren en ze leken te vergeten dat ze ook nog een wedstrijd aan het spelen waren. Hierdoor ging de winst, met een nipte overwinning (20-22) naar de tegenstander. Deze overwinning gaf Irene en Ty moed voor de 3e set en zo werd het een spannende strijd, waarbij Kwiek zich dapper verzette. Gelukkig hadden Esmee en Loïs nu hun koppie er meer bij en waren zij te sterk samen voor Ty en Irene: het werd 21-19. Een nipte overwinning!
Esmee kon direct blijven staan en door met haar volgende partij. Samen met Sven nam ze het op tegen Lisa en Irene. Ook deze dubbel werd een driesetter. Ze startten met een goede concentratie en tactiek waardoor ze wonnen met 21-16. Kat in het bakkie zou je dan denken, toch?
Maar nee, Esmee en Sven vonden het weer erg gezellig met elkaar en waren er met hun hoofd niet meer bij. Sven had ook een flinke poos moeten wachten tussen zijn speelbeurten, wat voor hem ook niet mee hielp. Na een verloren tweede set (18-21) herpakten beiden zich en lieten weer zien hoe goed zij samen kunnen spelen. Want door goed samen te spelen, werd deze 3e set gewonnen: 21-18. Chapeau!
Voor de derde dubbel mochten Loïs en Callista samenspelen tegen Ty en Lars. Huh, Lars? Waar komt die ineens vandaan? Tja, zoals we dit verslagje al begonnen, moesten we toch af en toe wat improviseren. In dit geval werd er een toeschouwer ingevlogen die toevallig op de bank zat naar zijn zus te kijken. Hij wilde best een partijtje meedoen! Ontzettend leuk! Lars dus, de broer van Loïs, bleek een aardig potje te kunnen badmintonnen. Daardoor werd een erg leuke pot en maakte Lars het zijn zus, dus ook ZBC, nog best een beetje moeilijk: de eerste set was namelijk met 20-22 voor Kwiek!
Gelukkig kwamen de dames van ZBC in de tweede set ijzersterk terug (21-9) en betekende dit dus wederom een derde set. Dit werd Ty echter te veel en hij stopte. Wederom was het Lisa weer die haar team redde en de laatste set inviel. Hierdoor kwamen Callista en Loïs in de derde set tegen een sterke(re) invaller en een sterke, ‘frisse’ kracht voor de laatste partij te staan. Ondanks dat ze dapper door bleven strijden, was dat helaas iets te veel en werd deze dubbel verloren (13-21).
Zeg Lars, misschien toch maar stoppen met voetbal en gaan badmintonnen?
Sven zat met smacht op de laatste partij te wachten die hij samen met Loïs nog zou spelen tegen Kwiek, maar spijtig genoeg was de energie er helemaal uit bij Kwiek en werd deze partij niet meer gespeeld.
Gefeliciteerd mini’s, wat een TOP-uitslag!
Loïs, heel erg bedankt voor het invallen; je hebt het fantastisch gedaan! We hebben er weer een super-invaller bij!